Ancak ülkede derinleşen bu ekonomik krizin en fazla azınlık insanımızı vurduğu bir realitedir. Küçük çapta aile çiftçiliği yapan dar gelirli azınlık insanı artık nefes alıp vermektedir. Zor günler geçiren çiftçilerimizin hiçbir yan geliri yoktur. Azınlık insanımızın memuriyet hakkından mahrum bırakılmaları yaşadığımız coğrafyada hem bir adaletsizlik yaratmakta hem de kaliteli yaşam standardı açısından farklılıklar doğurmaktadır. Özellikle eğitimli gençlerimiz bu adaletsizlik sebebiyle baba ocağını ve bölgeyi terk etmektedirler. Gelir dağılımındaki adaletsizlik her geçen gün azınlık aleyhine gelişmektedir. Bölgede bir kesimin her geçen gün biraz daha fakirleşmesi bölge insanımızı mutsuzlaştırır. Toplumdaki tek ayaklı kalkınma bizim açımızdan kabul edilemez. Kişi başına düşen gelirden azınlığın yok denecek kadar küçük bir pay alması hiçbir vicdan tarafından kabul görmemeli.

Avrupa Birliği’nden gelen primlerden en çok tütün primlerinin kesilmesi, azınlık çiftçilerine büyük bir darbe vurmuştur. Azınlık çiftçisinin en büyük gelir kaynağı tütündür. Bu hususta hükümetin bir düzenlemeye gitmesi ve tütün üreticisi çiftçilerimizin durumunu düzeltmesi beklentimizdir.

Bütün bunlar yaşanırken köyde yaşayan insanlarımızın evleri için yüksek oranda vergi talep edilmesi, insanlarımıza büyük külfet getirmektedir. Ülkemizin yöneticilerinden ricam acilen bölgemize el atmaları ve insanımızın bu ekonomik bunalımdan çıkması için olanaklar sunmalarıdır.

Ekonomik krizin yanı sıra azınlık haklarındaki sorunların da hiçbir çözüme ulaştırılmaması ve her geçen gün sorunların derinleşmesi hem şahsımı hem partimi hem de halkımı derinden üzmekte ve kaygılandırmaktadır.

Bu ülkenin vatandaşları olarak bu topraklarda mutlu olmayı hak ettiğimizi düşünüyorum. Bugünkü koşulları reddeden tüm çiftçilerimizin ve esnaflarımızın yanında olduğumu ve onları gönülden desteklediğimi tüm kamuoyu ile paylaşırım.